อธิมฺตฺติ จะได้ถูกพระอัธยาศัยแห่งสมเด็จพระพุทธเจ้านั้นก็หามิได้ เนโส ปณฺฑิตานํ ฉนฺโท
จะเป็นที่ชอบเนื้อเจริญใตแห่งบัณฑิตชาตินักปราชญ์ทั้งหลายนั้นก็หามิได้ ด้วยเหตุว่าเป็นถ้อยคำ
ไม่ตรงกับพระธรรมเทศนา ที่พระตถาคตเจ้าตรัสไว้ในพระไตรลักษณ์ว่า ธรรมชาติทั้งปวง เป็น
ภินทนธรรมมีสภาวะจะแตกจะทำลายหมดสิ้นทั้งนั้น ตตฺถ การณํ อตฺถิ แต่ที่ว่าบริษัทของ
พระตถาคตไม่รู้แตกไม่รู้ทำลายนั้น เป็นเพราะมีเหตุที่พระองค์ทรงประพฤติสังคหวัตถุธรรมทั้ง
4 ประการบริบูรณ์เต็มที่ ไม่ทรงประพฤติธรรมอันเป็นข้าศึกแก่สังคหวัตถุทั้ง 4 นั้นเลย
มหาบพิตรเคยทรงสดับบ้างหรือไม่ว่า ยโต กุโตปิ แต่ไหนแต่ไรมา พระตถาคตเจ้าทรงหยิบ
ฉวยถือเอาของที่เขามิได้ให้ หรือตรัสปราศรัยพระวาจาอันไม่น่ารัก เป็นเครื่องชักให้บาดหู
และสมเด็จพระบรมครูประพฤติสิ่งไม่เป็นประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น วางพระองค์ไว้ในฐานไม่
สม่ำเสมอ เป็นคนประพฤติลำเอียงไม่เที่ยงธรรมด้วยอำนาจอคติดังนี้ อาตมามิได้เคยสดับเลย
เตน วุจฺจติ ตถาคโต อเภชฺชปริโส เพราะเหตุนั้น นักปราชญ์ทั้งหลาย จึงกล่าวสรรเสริญพระ
องค์ว่า พระตถาคตเป็นผู้มีบริษัทไม่รู้แตกไม่รู้ทำลายดังนี้ ตยา เจตํ มหาราช ดูรานะบพิตร
พระราชสมภารผู้ประเสริฐ มหาบพิตรเคยได้ยินได้ฟังได้ทรงทราบบ้างหรือว่า ในพระพุทธพจน์
อันประกอบด้วยองค์ 9 ประการ คัมภีร์ใด นิกายใด สูตรใด มีบ้างหรือว่า บริษัทของพระ
ตถาคตแตกทำลายออกไปด้วยเหตุนี้ ๆ ที่พระองค์ทรงกระทำไว้ ในเวลาที่ยังเสวยพระชาติ
เป็นพระโพธิสัตว์ ขอถวายพระพร
สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ปิ่นประชากรมีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่
พระนาคเสนผู้ปรีชา ความข้อนี้จะได้มีในโลกหามิได้ โยมก็ยังไม่ได้ฟัง พระผู้เป็นเจ้าวิสัชนามานี้
ไพเราะเพราะนักหนา สมฺปฏิจฺฉามิ โยมจะรับเอาถ้อยคำจำไว้ในกาลบัดนี้
ตถาคตัสส อเภชชปริสปัญหา คำรบ 8 จบเพียงนี้

อชานันตัสส ปาปกรณอปุญญปัญหา ที่ 9

สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดี มีพระราชโองการถามอรรถปัญหาอื่นเล่าว่า
ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ปรีชา ตุมฺเห ภณถ พระผู้เป็นเจ้าว่าไว้กับโยมแต่ก่อนนั้นว่า
โย ปุคฺคโล บุคคลจำพวกใดไม่รู้จักบาปกรรม และกระทำบาปกรรมมีปาณาติบาต เป็นต้นได้บาป
มาก แล้วกลับว่าสมเด็จพระผู้ทรงสวัสดิภาคมีพระพุทธฎีกาตรัสไว้ในวินัยบัญญัติว่า พระ